Gdzie mieści się granica strachu przed pajęczakami?

Wpadłam raz na pomysł, by zrobić wisiorek-pająka… i wiecie co?

Im bardziej nabierał pajęczych kształtów, tym większe miałam opory, by go kończyć. Chociaż łatwo nie było, uznałam, że głupio poddawać się w połowie pracy – przecież to tylko metal, a nie żywy pająk.

Osiem srebrnych kuleczek niemalże patrzy, nieregularnie powyginane odnóża zdają się mieć za chwilę poruszyć…

Wisiorek ma w odwłoku oprawioną nieregularną agatową druzę. Kamień pokryty jest tlenkami metali, przez co mieni się pięknie, acz subtelnie, różnymi kolorami.

Stworzenie tego wisiorka było krokiem ku oswojeniu mojej arachnofobii, a czy Ty chcesz oswoić swoją?